ولادت امام حسن مجتبي (ع) در پانزدهمين شب از ماه مبارک رمضان خانه رسالت پس از انتظار طولاني به استقبال مولود محبوب خود مي شتافت درست همان گونه که گلي با طراوت و شاداب پس از مدتي تشنگي از يک قطره زلال وگوراراي شبنم استقبال مي کند . نوزاد به نياي خويش يعني رسول بزرگ اسلام بسيار اهميت داشت اما وي به هنگام تولد اين نوزاد حضور نداشت تا مژده ولادت را به آن حضرت برسانند

زندگي امام هادي (ع) در دومين روز از ماه رجب سال 212 هجري مدينه منوره و قريه (صريا) به پيشواز ولادت نخستين فرزند امام جواد (ع) شتافت و موجي از سرور و خوشحالي اين بيت هاشمي را فرا گرفت . پدرش او را به نام جدش رضا (ع) و نياي اکبرش اميرالمومنين علي (ع) خواند و کنيه اش را ابوالحسن ناميد . القاب با مسماي حضرتش از سيما و سيرت بزرگوار و پاک او حکايت مي

 وفات پيامبر ... و تاثیر آن بر امام حسن مجتبی (ع) تنها هشت بهار از عمر امام حسن مي گذشت که رسول اسلام به رفيق اعلي پيوست (سال 11 هجري). اين حادثه جانگداز در قلب امام حسن تاثير بسياري گذارد و آتش غم و اندوه را در دل اوشعله ور ساخت. هنگامي که حکومت که حق شرعي امير مومنان علي بود از آن حضرت سلب شد حسن اندوه و خشم بيشتري در خود احساس مي کرد.

وصيت امام عسگری(ع)؛ بیعت و مرجعیت: آفتاب امامت غروب مي‌كرد زيرا خداوند اين گونه مقدر كرده بود كه اين آفتاب از پس پرده غيبت صغرا و سپس غيبت كبرا پرتو افشاني كند. از اين رو امام حسن‌عكسري (ع) بر دو بينش بسيار مهم تاكيد كرد: نخست: تاكيد بر شناخت غيبت و گرفتن بيعت براي ولي الله اعظم امام منتظر (عج). دوم: تحكيم شالوده‌هاي مرجعيت ديني.   الف- گرفتن بيعت براي امام منتظر احاديث فراواني درباره امام

هدایت همه جانبه یاران از آنجا كه امام‌ موسي‌بن‌جعفر رهبر مسلمانان و جانشين پيامبري مي‌باشد كه به مكارم اخلاق آراسته بود، نسبت به مومنان مهرباني به خرج مي‌داد و درد و رنج آنها بر وي گران مي‌آمد. بسيار اتفاق مي‌افتاد كه آن حضرت با نور الهي به فشارهائي كه به يارانش وارد مي‌شد، مي‌نگريست و مي‌كوشيد فورا از آن بكاهد و آن را بر طرف نمايد. ماجراي زير بيانگر يكي از همين موارد است: از ابراهيم

شهادت جانگداز امام حسن‌ عسكري علیه السلام: روز هشتم ربیع‌الاول سال 260 هجري، روز درد آلودي در شهر سامراء بود خبر شهادت امام عسكري (ع) در عنفوان شباب همه جا را فرا گرفت. بازارها تعطيل شدند و مردم شتابان و گريان به سوي خانه امام رفتند. مورخان اين روز غمبار را به روز قيامت تشبيه كرده‌اند، چرا؟ چون توده‌هاي محرومي كه مهر و محبت خود را نسبت به امام، از ترس سركوب نظام

نفوذ یاران امام کاظم(ع) در دستگاه هارون شايد يكي از روشن‌ترين دلايل قدرت جنبش مكتبي در روزگار امام‌كاظم (ع) گسترش نفوذ عناصر اين جنبش در دستگاه حكومت و برخي از نهادهاي رسمي آن بوده باشد و بعيد نيست كه رسما نظام نيز از اين حركت و هواداري دست اندركارانش از اهل بيت (ع) و لو بطور اجمالي مطلع بوده است، اما به خاطر وجود علل و عواملي از مبارزه و مقابله با آنان احساس ترس مي‌كرده

حکایاتی از کرامات امام عسگری(ع) 1) يكي از راويان از شخصي به نام محمدبن علي نقل مي‌كند كه گفت: كار زندگي بر ما سخت شد. پدرم گفت: بيا برويم نزد اين مرد، يعني حضرت عسكري (ع) مي‌گويند مردي بخشنده است. گفتم: او را مي‌شناسي؟ گفت: نه او را مي‌شناسم و نه تا به حال او را ديده‌ام. به قصد منزل او در حركت شديم. در بين راه پدرم به من گفت: چقدر محتاجيم

نقش امام سجاد(ع) در تبليغات مكتبي تبليغ مكتبي، يعني فراخواني آشكار مردم به خدا و ارزشهايي الهي، كه وحي، مردم را بدانها دعوت كرده است. در منطق اسلامي شايد بتوان كلمه اذان را با واژه تبليغ مترادف دانست. هنگامي كه دعوت به خدا مهم‌ترين ركن براي رسالتهاي الهي محسوب شود، مي‌توان تبليغات را بعد اساسي و مهم آن به شمار آورد. واقعه وحشتناك و فجيع عاشورا يكي از بزرگترين انگيزه‌هاي تبليغاتي بود. مگر امام حسين

کراماتی از امام حسن عسگری(ع): مقصود ما از ذكر برخي از كرامات امام براي اين است كه به حق او آگاه شويم و اين نكته را دريابيم كه ائمه هدي (ع)، همه نور واحدند و از ذريتي پاك كه خدا براي ابلاغ و اتمام حجتش و اكمال نعمتهايش بر ما، آنها را برگزيرد .... بگذاريد با هم به راويان گوش بسپاريم تا ببينيم چگونه اين كرامتها را براي ما بيان مي‌كنند:  1- يكي

مفاد صلحنامه امام حسن(ع) هر زمان كه به خطبه‌هاي امام ‌حسن كه پس از انعقاد صلح بر اصحابي كه به اين صلح اعتراض داشتند ايراد فرمودند توجه شود در مي‌يابيم كه انعقاد اين صلح تا چه اندازه تحت تأثير شرايط دشواري بوده كه هر لحظه فتنه‌اي از پس فتنه‌اي بر مي‌خاسته است. از جمله آنكه آن‌ حضرت خطاب به يكي از آنان مي‌فرمايد:من خوار كننده مومنان نيستم، بلكه سرفراز كننده ايشانم. من هنگامي كه سستي و

صفات و احوالات امام حسن عسگري(ع): برخي از معاصران امام او را چنين وصف كرده‌اند: آن حضرت سبزه بود و چشماني فراخي داشت، بلند بالا و زيبا چهره و خوش هيكل و جوان بود و از شكوه و هيبت بهره داشت.(سیره الائمه الاثنی عشر ، ص490) شكوه و عظمت او را وزير دربار عباسي در عصر معتمد، يعني احمد بن عبدالله بن خاقان، به وصف كشيده است اگر چه او خود سر دشمني با

مخفي بودن تماس یاران با امام کاظم(ع) به عنوان نمونه حادثه تاريخي زير مي‌تواند نمايانگر تماسهاي مخفيانه ميان ائمه (ع) و پيروانشان باشد: از محمدبن‌مسعود، از حسين بن اشكيب، از بكربن صالح، از اسماعيل بن‌ عباد قصري، از اسماعيل بن سلام و فلان بن حميد روايت شده است كه گفتند: علي‌بن‌يقطين به ما پيغام داد كه براي سفر دو مركب بخريد و از بيراهه در سفر شويد. او همچنين اموال و نامه‌هايي به ما داد و

برخي كه در پژوهش، از مراتب والاي ايمان برخوردارند، مي‌پرسند: چگونه تلاش كنيم تا مومن واقعي شويم؟ امام زين‌العابدين (ع) در پاسخ به سوال اينان، رساله حقوق را نگاشته كه در آن وظايف و مسئوليتهاي مومن در قبال خداوند و مردم مشروحاً باز گفته و در يك كلام ويژگي روابط قائم بر پايه‌هاي متوازن و عادلانه را توضيح داده است. آغاز اين رساله چنين است:  بدان، خدايت رحمت كند، �