- صفحه اصلی
- امام حسین(ع) و عاشورا
- مهدویت
- دفاع مقدس
- ابزار وبلاگ مذهبی
- موبایل اسلامی
- مقالات آرشیوی
- پخش زنده حرم ها
- لوگوهای حمایتی
- قالب وبلاگ
- سفر مجازی
- گالری تصاویر اسلامی
- صوت و مداحی
- کارت پستال
- دانشنامه عاشورا
- دانشنامه مهدویت
- دانشنامه دفاع مقدس
- دانشنامه امام علی (ع)
- دانشنامه امام حسن (ع)
- دانشنامه امام سجاد (ع)
- دانشنامه امام باقر (ع)
- دانشنامه امام صادق(ع)
- دانشنامه امام کاظم(ع)
- دانشنامه امام جواد(ع)
- دانشنامه امام هادی(ع)
- سفر مجازی مزار شهدا
- سفر مجازی راهیان نور
لبخند هنگام شهادت
لبخند هنگام شهادت
بیاد سردار رشید اسلام شهيد مهدى باكرى
سرانجام روز موعود فرا رسيد؛ روزى كه روز وعدهى خدا بود؛ روز ديدار پايانى؛ روز رهايى از همهى سختىها و دردهاى دنيا، همهى تنهاييها و گريههاى شبانه. نزديكىهاى عمليات بزرگ بدر بود كه فرماندهى پرواز، پر در آورده بود و بالهايش شوق رفتن گرفته بود؛ احساس مىكرد روز وصل نزديك است.
روز وصل دوستداران ياد باد
ياد باد آن روزگاران ياد باد
شب عمليات مثل هميشه وضو گرفت و همهى بر و بچههاى گردانها را از زير قرآن عبور داد. دائم مىگفت: «خدا را از ياد نبريد؛ نام امام زمان (عج) را زمزمه كنيد كه كار ما براى خدا باشد...».
آقا «مهدى» يك نفس از پشت بىسيم فرياد زد: «لا حول و لا قوة الا بالله... الله اكبر!»، عمليات شروع شد. دشمن از خواب خوش شبانگاهى پريد و بىاراده و گيج، شروع به ريختن آتش بر سر رزمندگان كرد. قايقها روى جزيرهى مجنون به حركت درآمدند و پرواز گلولههاى رسام و منورها همهى آسمان سياه جزيره را زير بال خود گرفت. آقا مهدى آرام نداشت. دائم در تكاپو بود و لشكر بزرگش را فرماندهى مىكرد. بچهها يكى يكى جلو چشمهايش روى زمين مىافتادند و گل زندگىشان براى حياتى دوباره مىشكفت.
آقا مهدى با دلى پر از شور و عشق، در قسمتى ديگر، آر.پى.جى به دست گرفت و رو به پاسگاهى حركت كرد. گلولههاى آر.پى.جى از پى هم بيرون پريدند و به دل سياه پاسگاه و دشمن نشستند. آتش دشمن امان نداد. فرمانده روى زمين افتاد اما تسليم نشد و ايستاد. پيكرش پر از زخم شده بود، پر از گل آتش و سرب. پرندهاى از قفس سينهاش بيرون جست. آقا مهدى خنديد و چشمهايش را بست اما پرندهى سفيد، بال باز كرد و با چشمهايى باز و به رنگ دريا، پر زد به سوى بىانتهاى تو در توى آسمانها...
قايقى پيكرش را بر بال خود حمل كرد تا به پشت جبهه برساند. آبها موج در موج و پرهيجان بودند. قايق بالا و پايين مىرفت، گويى مىناليد و آواز غم مىخواند! برادرش حميد ماهها قبل در ميان آبها مانده و ديگر برنگشته بود. حالا او مىخواست برگردد اما گويى بناى بازگشت نداشت. گلولهاى سهمگين قايق را هدف قرار داد. قايق تكهتكه شد و پيكر آقا مهدى به همراه دوستانش به عمق آبها رفت؛ به عمق دل هورالعظيم...
اضافه کردن نظر
نظرات
0
#2
1392-09-02 15:35
يه روز که اومدم خونه چشماش سرخ شده بود نگاه کردم ديدم کتاب گناهان کبيره شهيد دستغيب تو دستاش گرفته
بهش گفتم: گريه کردي؟يه نگاهي به من کرد و گفت : راستي اگه خدا اينطوري که توي اين کتاب نوشته با ما معامله کنه عاقبت ما چي ميشه؟
مدتي بعد براي گروه خودشون يه صندوق درست کرده بود و به دوستاش گفته بود: هر کس غيبت بکنه 50 تومان بندازه توي صندوق بايد جريمه بديد تا گناه تکرار نشه
شهيد محمد حسن فايده به نقل از همسر شهيد
بهش گفتم: گريه کردي؟يه نگاهي به من کرد و گفت : راستي اگه خدا اينطوري که توي اين کتاب نوشته با ما معامله کنه عاقبت ما چي ميشه؟
مدتي بعد براي گروه خودشون يه صندوق درست کرده بود و به دوستاش گفته بود: هر کس غيبت بکنه 50 تومان بندازه توي صندوق بايد جريمه بديد تا گناه تکرار نشه
شهيد محمد حسن فايده به نقل از همسر شهيد
+2
#1
1392-08-30 21:39
کلاس چهارم بود که اسمش رو تو کلاس قرآن نوشتم. يه روز وقتي رفتم از کلاس بيارمش، معلمش جلوم رو گرفت و پرسيد:«تو خونه با فهيمه قرآن کار مي کنيد؟»گفتم نه؛ چطور؟
گفت:«آخه خودش قرآن رو بلده،بيشتر سوره ها رو تو کلاس مي خونه و من و بچه ها گوش مي ديم.طوري مسلطه که غلط هاي بچه هارو زودتر از من مي فهمه.»با تعجب به فهيمه نگاه کردم.سرش رو انداخته بود پايين و چادرشو گرفته بود زير چونه اش.
بهش گفتم:«قرآن و از کجا بلدي؟»گفت:«قبل از کلاس يه بار مي خونم و ياد مي گيرم!»
تو مسجد بعد از نماز به همه مي گفت:هرکي دوست داره بمونه تا از همديگه قرآن ياد بگيريم.نمي گفت:«يادتون بدم»تا به کسي برنخوره.(شهيده فهميه سياري)
گفت:«آخه خودش قرآن رو بلده،بيشتر سوره ها رو تو کلاس مي خونه و من و بچه ها گوش مي ديم.طوري مسلطه که غلط هاي بچه هارو زودتر از من مي فهمه.»با تعجب به فهيمه نگاه کردم.سرش رو انداخته بود پايين و چادرشو گرفته بود زير چونه اش.
بهش گفتم:«قرآن و از کجا بلدي؟»گفت:«قبل از کلاس يه بار مي خونم و ياد مي گيرم!»
تو مسجد بعد از نماز به همه مي گفت:هرکي دوست داره بمونه تا از همديگه قرآن ياد بگيريم.نمي گفت:«يادتون بدم»تا به کسي برنخوره.(شهيده فهميه سياري)
چند نکته:
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• نظرات تکراری و تبلیغاتی(به جز وبلاگ ها) تائید نمی شوند و امتیازی هم به آنها تعلق نخواهد گرفت.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.