تقدير

تقدير

اين پا و آن پا مي کرد، انگار سردرگم بود. تازه بهبود پيدا کرده بود و جراحاتش خوب شده بود. اما مدام در فکر بود تا اينکه بالاخره خودش لب به سخن باز کرد و گفت: «نمي دانم کجاي کارم لنگ مي زند، حتماً بايد نقصي داشته باشم که شهيد نمي شوم، نکند شما راضي نيستي.»

آن روز به هر زحمتي بود از زير بار جواب سؤالش فرار کردم.

دوباره موقع رفتن به منطقه بود؛ زمان خداحافظي به من گفت: «دعا کن شهيد بشم، ناراضي هم نباش.»

اين حرف محمدرضا خيلي بر من اثر کرد؛ نمي توانستم دلم را راضي کنم و شهادتش را بخواهم. اما گفتم: «خدايا هر چه که صلاح است براي او مقدر کن.»

بار آخر بود، بدون برگشت.

اضافه کردن نظر

با عنایت به اینکه نظرات و پیشنهادات شما کاربران گرامی در بهبود خدمات رسانی پایگاه جامع عاشورا نقش کاملا موثری ایفا می کنند لذا صمیمانه از شما خواهشمندیم با عنایت به حدیث شریف نبوی که «مومن آیینه مومن است»، شما نیـز آیینه ما باشیـد و با یادآوری نقاط قوت و ضعف پایگاه جامع عاشورا، ما را از این فیض الهی محروم نفرمایید.

چند نکته:
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• نظرات تکراری و تبلیغاتی(به جز وبلاگ ها) تائید نمی شوند و امتیازی هم به آنها تعلق نخواهد گرفت.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.

JComments