مسلمان شدن دزد

در دارالسلام نقل کرده‏اند: جمعيتي براي زيارت آقا ابي عبدالله عليه‏السلام مشرف شدند. شب در راه، دزدي بين آن‏ها آمد تا چيزي از آن‏ها بدزدد، او وقتي مسافتي از راه را پياده رفت، خسته شد و خوابش برد و در خواب ديد که قيامت بر پا شده و مي‏خواهند او را به جهنم ببرند؛ اما شخصي آمد و گفت: از او دست بکشيد که گرد زوار حسين عليه‏السلام بر او نشسته. سپس بيدار شد و به راه ادامه داد. وقتي به حرم امام حسين عليه‏السلام رسيد، شعري را که در مدح آن حضرت سروده بود خواند و در اين ميان پرده‏اي از در به دوشش افتاد و از آن پس او را خليعي خواندند و به شاعري که در آن جا بود به نام ابن حماد گفت تو هر روز شعر مي‏سرايي و خلعتي به تو ندادند؛ اما من يک شعر خواندم و به من خلعت دادند.

اين دو با هم به مشاجره پرداختند و دو شعر سرودند و در صندوق علي عليه‏السلام انداختند تا ايشان درباره آن‏ها قضاوت کند و حضرت علي عليه‏السلام در مدح خليعي چيزي نگاشت و ديگري غم زده شد و آن حضرت را در خواب ديد که فرمود: غم مخور که او تازه مسلمان شده و من بانوشته خود او را تشويق کردم، تو نيز شعري بسرا و فردا بخوان تا پاسخ شما را بدهم.  فردا صبح او نيز شعرش را خواند و به اين مضموم رسيد که: چه کسي عمرو بن عبدود را کشت؟ آن گاه آواز بلندي از داخل صندوق بيرون آمد و گفت: من او را کشتم. (دارالسلام، ج 2 ص 94. )

منبع: کرامات حسينيه و عباسيه  ؛ موسي رمضاني‏پور  نوبت چاپ: هفتم تاريخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان  صفحات 28 و 29