زنده شدن مرده با دعاي امام حسين

يحيي ام‏طويل مي‏گويد: نزد مولايم امام حسين عليه‏السلام بودم که جواني در حالي که ناله و فرياد مي‏زد نزد آن حضرت آمد. حضرت امام حسين عليه‏السلام فرمودند: چرا گريه مي‏کني؟ جوان عرض کرد:اي مولا! مادرم در اين ساعت مُرد و ثروت زيادي بر جا گذاشت و به من وصيتي نکرد و نمي‏دانم او را در کجا دفن کنم. اکنون شما چه صلاح مي‏بيني؟ حضرت فرمودند: آيا دوست داري خداوند مادر تو را زنده کند و تو را از آن چه مي خواهي خبر دهد؟ آن جوان گفت: خيلي خوب است، حضرت از جا برخاست و با آن جوان روانه شد و مردم با آنان روانه شدند تا به منزل مادر او رسيدند. حضرت بر سر مادر او ايستاد و خداي عزوجل را به دعاهايي خواند که نفهميدم. سپس فرمودند: «قومي يا امة الله باذن الله تعالي و اوصي الي ابنک بما تريدين»؛ اي کنيز خدا! به اذن خداي تعالي برخيز و هر چه خواستي به پسر خودت وصيت کن. آن گاه مادر آن جوان برخاست و شهادت داد و گفت: السلام عليک يابن رسول الله! همانا من مال زيادي دارم و در فلان جا گذاشته‏ام، آن را بيرون آور و دو سوم آن را براي شما و يک سوم ديگر را  به پسرم بدهيد؛ البته اگر مي‏دانيد او دوست شما است و اگر با شما مخالفتي دارد او را از آن پول منع فرماييد؛ زيرا مال من بر کسي که با شما اهل بيت عليهم‏السلام دشمن باشد حرام است. آن زن دوباره مُرد و حضرت فرمودند: او راغسل دهيد و دفن کنيد. 

منبع: کرامات حسينيه و عباسيه  ؛ موسي رمضاني‏پور  نوبت چاپ: هفتم تاريخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان  صفحات 40 و 41