تفسير «سپس از همان جا که مردم کوچ مي‏کنند،...»

رفاعه گويد: از امام صادق - عليه‏السلام - درباره‏ي فرمايش خدا: (ثم أفيضوا من حيث أفاض الناس» [1] «سپس از همان جا که مردم کوچ مي‏کنند (به سوي سرزمين مني) کوچ کنيد» سؤال کردم.
حضرت فرمود: ساکنان سرزمين حرام (مکه) به هنگام حج در مشعر وقوف مي‏کردند در حالي که ساير مردم در عرفه وقوف مي‏کردند، و به سوي مشعر افاضه و حرکت نمي‏کردند مگر هنگامي که اهل عرفه را مي‏ديدند.
و مردي بود که نامش ابوسيار بود، و درازگوش رهواري داشت که پيش از اهل عرفه به سوي مشعرالحرام حرکت مي‏کرد، پس هرگاه ساکنان سرزمين حرام او را مي‏ديدند به سوي مني حرکت مي‏کردند، و لذا خدا به آنها دستور داد که مثل سائر مردم در عرفه وقوف کنند، از آن به سوي مشعرالحرام سپس به سوي مني حرکت کنند. [2] .

پی نوشت ها:
[1] سوره‏ي بقره آيه‏ي 199.
[2] تفسير العياشي: ج 1 ص 97، بحارالأنوار: ج 96 ص 255 ح 29.