وی (882 - 733 هـ) در مورد امام جعفر صادق عليهالسلام مينويسد:
«جعفر بن محمد بن علي بن الحسين بن علي بن ابيطالب» فقيه صدوق» [1] .
«جعفر بن محمد عليهالسلام فقيه بسيار راستگو بود».
پی نوشت ها:
[1] تقريب التهذيب، ص 68.
منصور دوانيقي
دومين خليفهي عباسي دربارهي امام صادق علیه السلام گفته است:
«ان جعفر کان ممن قال الله فيه (ثم أورثنا الکتاب الذين اصطفيناه من عبادنا) و کان ممن اصطفاه الله و کان من السابقين في الخيرات و انه ليس من أهلبيت الا و فيهم محدث و ان جعفر بن محمد محدثنا اليوم» [1] .
«جعفر بن محمد (امام صادق عليهالسلام) از کساني است که خداوند دربارهي او فرموده: (سپس اين کتاب (آسماني) را به گروهي از بندگان برگزيدهي خود به ميراث داديم) او از کساني است که خداوند او را برگزيده و در سبقت گيرندگان در امور خير است. در هر دوره از خاندان نبوت حتما يک محدث بايد باشد و جعفر بن محمد عليهالسلام محدث زمان ما است».
«وقتي که با امام صحبت ميکرد، ميگفت: اي اباعبدالله ما هميشه از درياي علم تو توشه بر ميگيريم و به سوي تو ميآئيم و چون نزديکتر ميشويم از کوري و بيبصيرتي خارج شده و تاريکيهاي ما به نور تو روشن ميگردد».
پی نوشت ها:
[1] المناقب، ج 2، ص 302.