منظور از نوشتن اين چند صفحه اين است که مذهب شيعه و جعفري همان مذهب اهلبيت و عترت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم است. از روي تعصب مانند ساير مذاهب با قدرت جبر خلفاي وقت ظهور پيدا نکرده است بلکه مرام شيعه همان مرام سلمان و اباذر و مقداد و عمار ياسر و کميل بن زياد و مالک بن نويره و سعد بن عباده و عبدالله بن عباس و قيس بن سعد بن عباده و مالک اشتر و محمد بن ابيبکر و هزاران اشخاص علمي و برجسته اصحاب کبار پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم و صدها تن از تابعين اصحاب صحيح الاراده بوده است که در آن زمان ابوحنيفه و مالک و شافعي و احمد حنبل وجود نداشتهاند زيرا که اين چهار رييس نوظهور در زمان پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم هنوز به دنيا نيامده بودند و دين مبين اسلام با وجود پيغمبر ظهور کرده و بعد از رحلت آن حضرت ابوحنيفه در سال 80 هجري در کابل متولد و در سال 150 فوت کرد. مالک بن انس در سال 93 هجري، شافعي در سال 150 هجري و احمد بن حنبل در سال 165 به دنيا آمد و شافعي و احمد بن حنبل به ترتيب در سال 198 و 241 درگذشتند. ولي شيعه در زمان پيغمبر از آن حضرت پيروي ميکردند و بعد از رحلت ايشان نيز از عترت و فضيلت و کرامت و علم و دانش حضرت و طبق سنت و رسم رسول خدا تبعيت ميکردند و آن همه شدت عمل و صبر و شکيبايي را در مقابل زجر و شکنجههاي مخالفين تحمل ميکردند و اين مطالب درباره شيعه در همه اعصار و قرون در دفتر روزگار به ثبت رسيده و به هيچ وجه قابل انکار و ترديد نبوده بلکه تابعين حق و حقيقت (شيعه) معني مرام و آيين جعفري را محضر اهلبيت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم يافتهاند و تمام آزارها و جور و جفا و تنبيههاي بدني آنها را در راه دين سست نميکند بلکه استوارتر نمود و مردم آنها را مايه سعادت بشر ميدانند. جمعيت شيعه طبق روايات متواتره از رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم اهلبيت پيغمبر را عدل (همرديف) قرآن و کشتي نجات ميدانند.
اما اشتباه برادران اهل تسنن در تعيين اهلبيت پيغمبر پرواضح است و به نظر ميرسد چنان مغرورند که از شدت تکبر نميتوانند آن را قبول نمايند و معلوم نيست آيا در اين اشتباه متعمد هستند يا تعمد ندارند؛ زيرا که احاديث بسياري از جمله حديث متواتر از رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم از دانشمندان اهل تسنن در خصوص فضيلت اهلبيت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم نقل شده به حدي که هيچ منصفي قدرت انکار آن را ندارد مانند حديث منزله و حديث ثقلين و حديث غديرخم و حديث طير مشوي و قضيه مباهله و قضيه خانم بخش و قضيه ليلة المبيت و ساير قضاياي ديگر قطع نظر از تأويل آيات قرآني که شمارهي آن آيات در اين مختصر نميگنجد.
مذهب جعفري (شيعه)، مذهب اهلبيت
طبق عقيده مذهب جعفري مقام خلافت و جانشيني حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم از آن علي بن ابيطالب و يازده فرزند مطهرش ميباشد و اين منصب الهي با نص تعيين حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم به فرمان خداي عزوجل ثابت شده است. شيعهها همين مذهب الهي را که مذهب اهلبيت پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم است از آن زمان نگهداري کردهاند.
اصحاب خاص پيغمبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم نيز براي احقاق حق خود از لحظات اول در مقابل زمامداران خودسر حاکمان عادل فداکاريهاي مالي و جاني کردهاند و در زمان خليفه اول و دوم و سوم زشتکاريهاي آنان را فاش ميکردند و شيعهها بودند که از سلاطين بنياميه شکنجهها ديدند و به ظلمها و ستمها و جفاهايي که اين خائنين دين بر مسلمانان کردند صبر نمودند. با اين رويدادها دولت بنياميه در نتيجه اعمال شديد و قبيح خود رو به ضعف گراييد. جعفر بن محمد صلي الله عليه و آله و سلم در اين برهه از زمان موقعيت را براي قيام علمي مساعد ديدند مردمي که براي به دست آوردن حقيقت تشنه بودند و به دنبال پناهگاه واقعي ميگشتند از اطراف و اکناف عالم دور چشمه زلال علم پيغمبر را که در آن زمان مخصوص حضرت بود فراگرفتند.
