غفلت و عبرت

در ميان اخسرين نيز مراتب فرق مي‏کند و چه بسا برخي وضع بدتري نسبت به ديگران داشته باشند. ما اهل علم نيز بسته به ميزان غفلتمان دچار خسرانيم و بايد به چشم عبرت به پيرامون خود بنگريم. انسان‏هاي عادي اگر مرده‏اي ببينند تا چند روز وضعشان متحول مي‏شود، اما مرده‏شور عادت کرده و برايش عادي است. البته، به مرده‏شورها اهانت نشود، چرا که کار واجبي انجام مي‏دهند و به تکليف عمل مي‏کنند. انسان‏ها نيز عادت کرده‏اند موعظه بگويند و موعظه بشنوند، اما اين گفتن‏ها و شنيدن‏ها هيچ تأثيري ندارد. مانند مرده‏شوري که ديدن مرده تأثيري به حالش ندارد. اساس تزکيه همين دعاها و زيارت‏ها است، نبايد انسان فقط بخواند و رد شود، بلکه بايد در آنها تأمل کند. در يکي از زيارت‏هاي سيدالشهدا عليه‏السلام آمده است؛ «و اجعل سريرتي خيرا من علانيتي [1] ؛ خدايا، نهان مرا بهتر از آشکارم قرار ده (که اگر کسي در ظاهر يک خوبي از من سراغ دارد باطن من بهتر از آن باشد)». به راستي که چه گوهرهايي در اين زيارت‏ها آمده است، و چه خوب است انسان در طول عمر حتي يک بار هم که شده تمام اين دعاها را بخواند؛ چرا که هر گلي بويي دارد.

پی نوشت ها:
[1] تهذيب الاحکام، ج 6، ص 69.