حسين بن نعيم صحاف گويد: به حضرت صادق - عليهالسلام - عرض کردم:
چگونه است که (گاهي) انسان نزد خداوند مؤمن است، و ايمان او نزد خدا ثابت است، سپس خداوند پس از آن او را از ايمان به کفر ميبرد؟
حضرت در پاسخ فرمود: خداي عزوجل عادل است، و جز اين نيست که بندگانش را به ايمان به خود خوانده است، نه به کفر، و احدي را به کفر دعوت نکرده است، پس هر که به او ايمان آورد و ايمانش نزد خداوند ثابت گردد خداي عزوجل ديگر او را از ايمان به کفر منتقل نميسازد.
من پرسيدم: (گاهي) مردي کافر است و کفرش نزد خدا ثابت است، سپس خداوند او را پس از آن از کفر به ايمان منتقل ميسازد (اين چگونه است)؟
فرمود: خداي عزوجل همه مردم را بر فطرت آفريده است که نه ايمان به شريعتي را بفهمند، و نه کفر و انکاري ميدانند، سپس رسولان را فرستاد که بندگانش را به ايمان به خدا دعوت کنند پس برخي را خداوند (بدين وسيله) هدايت و راهنمائي فرموده، و برخي را هدايت نفرموده. [1] .
پی نوشت ها:
[1] اصول کافي: ج 4 ص 144 ح 1، بحارالأنوار: ج 11 ص 39 ح 39، با اندکي اختلاف.