نام يکي از دروازههاي ورودي دمشق، که اسراي اهل بيت را از آنجا وارد شهر کردند، همراه سر مطهر امام حسين «ع».در حالي که مردم به شادماني و پايکوبي و طبلزني مشغول بودند.نام آن دروازه «باب ساعات» بود.[1] آن دروازه، يکي از دروازههاي شرقي آن شهر بود که راه حلب و کوفه به اين دروازه ختم ميگرديد.هنگامي که اسيران به دروازه شام رسيدند، از شدت ازدحام جمعيت و مانور لشکر بني اميه، ساعتها قافله اسرا در کنار دروازه شام توقف کرد.لذا شيعيان اين دروازه را «باب ساعات» ناميدند.
در عصر حاضر، باب ساعات را «باب توما» مينامند و آثاري از اين دروازه قديمي باقي مانده است و امروزه باب توما از محلههاي مسيحي نشين شهر دمشق است و نسبت به نقاط ديگر شهر، از هم پاشيدهتر و کثيفتر به نظر ميرسد.[2] .
پی نوشتها:
[1] بحار الانوار، ج 45، ص 128.برخي هم علت نامگذاري را وجود ساعتي مخصوص بر سر در آن دانستهاند (نفسالمهموم، ص 241).
[2] دايره المعارف تشيع، ج 3، ص 12. (به نقلي، توقف سه ساعته آنان يکي از درهاي قصر بود و به آن «باب الساعات» گفتند.رياض القدس، ج 2، ص 294 به نقل از منتخب طريحي).