مهريه زهرا

در برخي روايات است که آب، يا آب فرات، مهريه حضرت زهرا «ع‏» مي‏باشد.از امام ‏باقر «ع‏» در ضمن حديث مفصلي درباره مهريه حضرت زهرا «ع‏» آمده است: «و جعلت لها في الارض اربعة انهار: الفرات، و نيل مصر و نهروان و نهر بلخ‏»[1] و در نقل ديگري است: «و جعلت نحلتها من علي خمس الدنيا و ثلثي الجنة و اربعة انهار في الارض، الفرات و دجلة ‏و النيل و نهر بلخ...».[2] طبق اين نقلها نه تنها فرات و دجله و نيل و نهر بلخ، بلکه يک پنجم‏دنيا و دو سوم بهشت نيز مهريه زهراي مرضيه است، اما فرزند زهرا، در کنار همين فرات، لب تشنه جان مي‏دهد و مظلومانه به شهادت مي‏رسد.

کاش، اي کاش که دنياي عطش مي‏فهميد
آب، مهريه زهراست، بيا تا برويم[3] .

آب، مهريه زهرا و تو لب تشنه دهي جان
مصلحت بود ندانم چه در اين کار، قضا را[4] .

پی نوشتها :
[1] مناقب، ابن شهرآشوب، ج 3، ص 351.
[2] عوالم (فاطمة الزهراء) بحراني، ج 11، ص 359 به نقل از اثبات الهداة.
[3] حسينجاني.
[4] ناصر الدين شاه قاجار.