امام به او فرمود:
تو را در ناسزاگوئی به علی علیه السلام ملامت نمی کنم، چرا که آن حضرت به خاطر شراب خواری هشتاد ضربه تازیانه بر تو نواخت، و پدرت را در جنگ بدر به دستور پیامبر به قتل رساند، و خداوند علی علیه السلام را در چندین آیه مؤمن و تو را فاسق نامید، شاعر در مورد تو و در مورد علی علیه السلام گفته است:
خداوند در کتاب خود در مورد علی علیه السلام و ولید آیه نازل کرده است.
ولید در جایگاه کفر قرار گرفته و علی علیه السلام در جایگاه ایمان به خدا قرار گرفته است.
کسی که خداوند را عبادت و بندگی می کند مانند فاسق و دروغگو نمی باشد.
بزودی ولید و علی علیه السلام در روز قیامت برای اخذ پاداش یا کیفر خوانده می شوند.
علی علیه السلام در آنجا بهشت را کسب کرده، و ولید خواری و پستی را به دست می آورد.
مناظرته مع ولید بن عقبة
فقال له علیه السلام:
لا الومک ان تسب علیا، و قد جلدک فی الخمر ثمانین سوطا، و قتل اباک صبرا بامر رسول الله فی یوم بدر، و قوم سماه الله عزوجل فی غیر آیة مؤمنا و سماک فاسقا، و قد قال الشاعر فیک و فی علی علیه السلام:
انزل الله فی الکتاب علینا
فی علی و فی الولید قرانا
فتبوأ الولید منزل کفر
و علی تبوأ الایمانا
لیس من کان مؤمنا یعبدالله
کمن کان فاسقا خوانا
سوف یدع الولید بعد قلیل
و علی الی الجزاء عیانا
فعلی یجزی هناک جنانا
و هناک الولید یجزی هوانا
مناظره با یزید بن معاویه
امام حسن علیه السلام و یزید بن معاویه نشسته و در حال خوردن خرما بودند، یزید گفت: ای حسن من تو را دشمن می دارم.
امام علیه السلام فرمود:
ای یزید! بدان شیطان پدرت را در ایجاد نطفه ات مشارکت نمود، از این رو عداوت من در تو به وجود آمد، زیرا خداوند می فرماید: «و در اموال و اولاد با آنها مشارکت می کند»، و شیطان در ایجاد نطفه صخر با جدت حرب مشارکت کرد، از این رو با جدم پیامبر صلی الله علیه و آله دشمنی می کرد.
مناظرته مع یزید بن معاویة
جلس الحسن بن علی علیهما السلام، و یزید بن معاویة بن ابی سفیان یأکلان الرطب، فقال یزید: یا حسن انی قد کنت ابغضک.
قال الحسن علیه السلام:
اعلم یا یزید ان ابلیس شارک اباک فی جماعه، فاختلط الماءان فاورثک ذلک عداوتی، لان الله تعالی یقول: «و شارکهم فی الاموال و الاولاد»، [1] و شارک الشیطان حربا عند جماعه، فولد له صخر، فلذلک کان یبغض جدی رسول الله صلی الله علیه و آله.
پی نوشت:
[1] الاسراء،: آیه 64.
