امام علیه السلام به حبیب بن مسلمة فهری فرمود: چه بسیار حرکتهائی از تو که در غیر مسیر خداوند بوده است، او گفت: اما حرکتم به سوی پدرت اینگونه نبوده است، فرمود:
آری، ولکن معاویه را در خصوص دنیای کم ارزش اطاعت کردی، اگر کارهای دنیایت را انجام دهد در آخرت تو را رها می کند، اگر کار زشتی انجام می دهی بگویی کار خوبی نیز انجام داده ام، همچنانکه خداوند می فرماید: «عمل صالح و کار ناصالح را با هم مخلوط نموده اند»، اما کار تو بر طبق این آیه است که می فرماید: «بلکه عملهای زشت آنان بر قلبهایشان زنگار قرار داده است».
مناظرته مع حبیب بن مسلمة الفهری
قال علیه السلام لحبیب بن مسلمة الفهری: رب مسیر لک فی غیر طاعة، قال اما مسیری الی ابیک فلا، قال علیه السلام:
بلی، ولکنک اطعت معاویة علی دنیا قلیلة، فلئن کان قام بک فی دنیاک لقد قعد بک فی اخرتک، فلو کنت اذا فعلت شرا قلت خیرا کنت کما قال الله عزوجل: «خلطوا عملا صالحا و آخر سیئا» [1] ولکنک کما قال: «بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون» [2] .
پی نوشت:
[1] التوبة: 102.
[2] المطففین: 14.
