امام بزرگوار ملاحظه فرمود که در نشر دانش پیام و رسالتی لازم و مسؤولیتی اسلامی است از این رو توجه خاصی بدان مبذول داشت، چنان که در این کار تسلی خاطری برای خود یافت خاطری که آکنده از غمها و آلام بود. شیخ ابوزهره میگوید: «امام سجاد علیهالسلام از آن جهت به علم و دانش و درس و بحث سرگرم شد که غذای دل و آرامش روحی و تسلی خاطر خود را در آن یافت و از غم و اندوه مداوم و رنج طاقت فرسا او را منصرف میکرد و از این رو به بحث و حدیث رو آورد.» [1] . براستی امام سجاد علیهالسلام برای نشر علم و دانش در میان مسلمین به حدی وقت صرف کرد که او را از هر چیزی دیگری بازداشت. [2] و تنها هدفش تربیت مسلمین و تهذیب نفس و تأدیب آنان به آداب برجسته شریعت اسلامی بود تا آنان پس از وی مشعلداران فکر و روشنگری باشند.
پی نوشت ها:
[1] امام زید: ص 24.
[2] حلیة الاولیاء: 3 / 135.
منبع: تحلیلی از زندگانی امام سجاد (جلد 2)؛ باقر شریف قرشی؛ ترجمه محمد رضا عطائی؛ کنگره جهانی حضرت رضا علیه السلام چاپ 1372.
