نداشتن پشتکار و سبک شمردن کارها هم در امور دنيوي زيانبار است و هم در امر دين. ابوبصير از حميده بربريه [1] نقل ميکند: امام صادق عليهالسلام لحظاتي قبل از شهادت دستور دادند تمام خويشاوندانشان حاضر شوند تا آن حضرت وصيت نمايند. حميده ميگويد: همهي بستگان آن حضرت را فرا خوانديم. وقتي همه جمع شدند حضرت چشم خود را باز کردند. نگاهي به افراد حاضر در مجلس نمودند و فرمودند: «لا ينال شفاعتنا من استخف بالصلاة [2] ؛ کسي که نماز را سبک بشمارد به شفاعت ما نميرسد» اين جمله آخرين سخني بود که از دهان مبارک آن امام خارج شد، و پس از آن، جان به جان آفرين تسليم نمودند. بايد به اين نکته نيز اشاره کرد که اقوام امام صادق عليهالسلام نوعا انسانهاي خوبي بودند و بسياري از آنها از بزرگان دين به شمار ميآيند. بنابراين مخاطب اين سخن فقط حاضران نبودند، بلکه حضرت ميخواستند اين جمله را به گوش تمام پيروان اين مکتب و مسلمانان رسانده باشند. غرض از ذکر اين روايت اين بود که سبک شمردن هر کاري هميشه با ناکامي انسان همراه است و داشتن پشتکار و دقت و تلاش و به قول معروف کار امروز را به فردا نينداختن، باعث پيشرفت در کارها و کاميابي انسانها است.
پی نوشت ها:
[1] حميده بربريه کنيز و در عين حال از زنان دانشمند خاندان اهلبيت عليهمالسلام بود. او مادر امام موسي بن جعفر عليهالسلام است.
[2] کافي، ج 3، ص 270.
