انسان در اداره کردن امور خود بايد مدبر باشد. در راههايي که او را به هدف ميرسانند گام بردارد و از راههايي که او را از مقصود دور ميکند، اجتناب کند. از جمله موانعي که در راه پيشرفت آدمي وجود دارد، دشمن است که هميشه مي کوشد تا سد راه ترقي شخص شود و در کارهايي که به نفع اوست کارشکني کند. انسان با هشياري کامل بايد فعاليت دشمنان خود را خنثي و بياثر کند تا به مقصودش نائل آيد.
يکي ديگر از موانع پيشرفت و سعادت آدمي، هواي نفس و خواستههاي بيمصلحت اوست که بايد آنها را زير نظر داشته باشد، از ميدان دادن به آنها خودداري کند، با نيروي عقل با آنها مبارزه نمايد، به فرمان عقل عمل کند و خلاصه آنچه مصلحت اوست انجام دهد، نه آنچه ميل اوست.
احذروا اهوائکم کما تحذرون اعدآئکم [1] .
از هوي و هوسهاي خود بپرهيزيد، همچنان که از دشمنان خود پرهيز ميکنيد.
پی نوشت ها:
[1] اصول کافي. ج 2، ص 335.
