پاسخ با شمشیر برتر است

پلیدی و زشتی را می‏توان با قلب ناپسند شمرد (و این سست‏ترین ایمان است). می‏توان با قلب و زبان نفی نمود (که خوب است) و می‏توان با قلب و زبان و شمشیر با او در افتاد (و این برتری نوع زشت شمردن پلیدی است) که راه هدایت و آگاهی است!
امام علی (ع) می‏فرماید:
ایها المومنون... انه من رای منکم عدوانا یعمل به...
«ای مومنان!
هر کس گروهی را دید که ستم پیشه کرده‏اند و بر پلیدی و تباهی گرد آمده‏اند، هر گاه در دل آن را نفی نمود به سلامت است و از گناه رهائی جست. و آن کس که به زبانش انکار کرد شایسته‏ی پاداش است و بر آن دیگری برتری دارد، و آن کس که با شمشیر با آن درافتاد، تا کلام خداوند اعتلاء یابد و سخن ستمگران پستی گیرد، به شاهراه هدایت راه می‏یابد و به طریق حق گام می‏گذارد و نور یقین به دلش می‏تابد.»
و می‏فرماید:
«گروهی از مردم زشتکاری و تباهی را با دست و زبان و دل انکار می‏کنند، این عمل خصال پسندیده‏ی آنان را به کمال می‏رساند.
دسته‏ای دیگر پلیدی را تنها به زبان و دل منکرند. اینان به دو خصلت از خصال نیکو راه یافته اما خصلتی را واگذاشته‏اند. و جماعتی پلیدی را تنها در دل خوار می‏شمارند و از انکار دست و زبانی ابا دارند. اینان از دو خصلت شریف‏تر دست شسته و به سومی بسنده کرده‏اند.
و کسانی هستند که پلیدی را نه در دل، و نه به دست و زبان انکار می‏کنند، اینان به معنی مرده‏اند و به صورت زنده.
همه‏ی اعمال نیک و جهاد در راه حق در برابر امر به معروف و نهی از منکر چون نم دهان است در برابر دریای توفنده! (زیرا جهاد در برابر دشمن است، در حالیکه امر به معروف و نهی از منکر، کاری است که امتی را برای جهاد آماده کند و این البته مهمتر است.)
و امر به معروف و نهی از منکر اجل را دور می‏رانند و روزی را می‏افزایند.
و ستوده‏تر از همه‏ی آنها حاکم بیدادگر را به عدالت فراخواندن است.» [1] .

پی نوشت ها:
[1] نهج‏البلاغه، حکمت شماره‏ی 366.