«عزائم» جمع «عزیمة» از ماده «عزم» به معنی اراده قطعی و عزم جذم است.
در اینکه منظور از «عَزائمه فیکُم» چیست، وجوهی را مطرح کردهاند:
1- ارادههای قطعی خداوند متعال درباره ائمّه علیهم السلام است که برخی تحقّق یافته و بعضی دیگر تحقّق خواهد یافت. خداوند درباره ایشان اراده کرده که از هر گونه رجس و پلیدی دور باشند و فرموده: «إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا».[1] .
خداوند اراده کرده پلیدی را از شما خاندان پیامبر ببرد و کاملاً شما را پاک گرداند. همچنین اراده کرده به دست ایشان، مستضعفین را حاکمان زمین گرداند. «وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ».[2] . و اراده کردیم که بر کسانی که در زمین مستضعف شده بودند، منّت نهیم و آنان را پیشوایان زمین گردانیم و آنان را وارثان آن قرار دهیم.
2 - اراده و عزمهای جذم الهی در وجود ائمّه علیهم السلام است. یعنی همانگونه که خداوند دارای اراده تکوینی و تشریعی میباشد، امامان معصوم علیهم السلام نیز در عالم وجود به خواست خداوند و به لطف او در مقام عبودیت به چنان مقامی رسیدهاند که دارای ارادههای تکوینی و تشریعی هستند. لذا شفای مریض و معجزات صادره از طرف ایشان، از همان ارادهای صادر میگردد که خداوند در وجودشان قرار داده است.
3 - ائمّه اطهار علیهم السلام دارای عزم و جدّیت خدادادهای هستند که هیچگاه در تبلیغ دین خسته نشده، هر گونه مصیبت و بلایی در این راه به آنان برسد، صبر و شکیبایی پیشه کردهاند. البتّه این جدّیتها و عزمها عادی نبوده، بلکه الهی است. پس عزمها و جدّیتهای خداوند در ایشان است. لذا صبر الهی در وجود آنان و خواست الهی همان خواست آنها میباشد.
در تفسیر این فراز وجوه دیگری نیز ذکر شده که به نظر میرسد تناسبی نداشته باشد.
پی نوشت ها:
[1] سوره مبارکه احزاب، آیه 33.
[2] سوره مبارکه قصص، آیه 5.
منبع: پرچمداران هدایت، تدبری در زیارت جامعه کبیره؛ سید احمد سجادی؛ انتشارات اسوه؛ چاپ اول خرداد 1388.