«مارقین» کسانی هستند که دین یا اعتقادی را میپذیرند، سپس به انکار آن پرداخته از آن خارج میشوند. به آنها از دین برگشته و خارج شده نیز گفته میشود.
منظور از مارقین که هفتمین گروهی هستند که زائر از آنها بیزاری میجوید، «خوارج» میباشند که به پیمانی که با حضرت علی علیه السلام بسته بودند، پشت کرده، از دین خارج شدند و شاید منظور تمامی کسانی است که به ولایت و امامت ائمّه معصومین علیهم السلام اعتقاد داشته، آن را پذیرفته بودند، ولی با گذشت زمان، اعتقاد خود را از دست داده، به نور امامت پشت نمودهاند. قال الرضا علیه السلام لمأمون:... «وَ البَرائة مِن الَّذین ظَلَمُوا آل مُحمّد و همُّوا بإخْراجهم و سنوا ظُلمهم و غیرُوا و سنة نَبیهم و البَرائة مِن الناکثین و القاسِطین و المارِقین الَّذین هتکوا حِجاب رسول اللّه صلی الله علیه وآله... و قلتوا الشِّیعة المتقین واجبة».[1] .
امام رضا علیه السلام (در قسمتی از نامه مفصّل خود که به مأمون نوشتند،) به او گفتند: بیزاری و برائت جستن از کسانی که به خاندان پیامبر ظلم و ستم روا داشتند و از کسانی که اهتمام به خارج کردن آنها از ولایت و امامت کردند و سنّت پیامبر را تغییر دادند و برائت و بیزاری از ناکثین و قاسطین و مارقین که به حجاب و پوشش رسول خداوند صلی الله علیه وآله هتاکی کردند و به کشتار شیعیان پرهیزکار پرداختند، واجب و لازم است.
پی نوشت ها:
[1] عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 133.
منبع: پرچمداران هدایت، تدبری در زیارت جامعه کبیره؛ سید احمد سجادی؛ انتشارات اسوه؛ چاپ اول خرداد 1388.