ابوهاشم جعفری میگوید: من به سوی مولای خود حضرت امام علی النقی علیهالسلام شکایت کردم که: «وقتی از خدمتتان مرخص میشوم و از سامراء خارج شده و به بغداد میروم شوق ملاقات شما را پیدا میکنم و من مرکبی جز این «یابو» ندارم و آن هم ضعیف است. از شما درخواست میکنم که برای قوی شدن آن دعائی بفرمایید تا من بتوانم زودتر به زیارتتان مشرف بشوم.» امام هادی علیهالسلام فرمود: «خداوند تو را قوت دهد و یابوی تو را نیز قوی نماید.» پس از دعای آن حضرت چنان بود که من نماز صبح را در بغداد میخواندم و بر یابوی خود سوار شده و آن همه مسافت مابین بغداد و سامراء را طی میکردم و هنگام زوال همان روز به سامراء میرسیدم و اگر میخواستم همان روز به بغداد برمیگشتم و این از نشانههای عجیبی بود که دیده میشد.» [1] .
پی نوشت ها:
[1] مناقب ابنشهرآشوب.
منبع: عجایب و معجزات شگفتانگیزی از امام هادی؛ واحد تحقیقاتی گل نرگس؛ شمیم گل نرگس چاپ چهارم 1386.
