مرد افسونگر

از علی بن یقطین روایت شده که:
روزی هارون‏الرشید از کثرت ناراحتی و شدت دشمنی‏اش با امام هفتم علیه‏السلام مردی شعبده‏باز و جادوگر به نام « حمید بن مهران » را طلب کرد تا در مجلسی امام علیه‏السلام را خجل و شرمنده سازد. مجلس آراسته شد و سفره‏ی رنگین طعام گسترده گشت. هارون با اشاره‏ی سر به مرد جادوگر فهماند که کارش را شروع نماید. مرد افسونگر در حالی که لبخند شیطنت‏آمیزی بر لب داشت حیله‏ای به کار برد که هر گاه خادم امام علیه‏السلام می‏خواست نانی بردارد و خدمت آن حضرت بگذارد، نان از دستش می‏پرید. هارون از دیدن این منظره و به خیال خود سبک شدن امام علیه‏السلام آن‏قدر خوشحال شد که نتوانست خنده‏های مستانه‏اش را کنترل کند. طولی نکشید که امام علیه‏السلام نگاهی به عکس‏هایی که بر پرده‏ها نقش بسته بود انداخت و خطاب به تصویر شیر فرمود: « یا اسد الله! خذ عدو الله! » « ای شیر خدا! بگیر دشمن خدا را »! بلا درنگ تصویر شیر زنده شد و به امر خداوندی و دستور امام معصوم علیه‏السلام شیر جسمیت پیدا کرد و مانند بزرگ‏ترین و درنده‏ترین شیران برجست و جادوگر بینوا را گرفت و در یک لحظه پاره پاره کرد! و آنگاه به جای خویش بازگشت.
هارون و ندیمانش از دیدن این معجزه عظیم الهی غش کردند و به روی بر خاک مذلت افتادند.
هارون چون به هوش آمد، از امام علیه‏السلام بسیار عذرخواهی نمود و آنگاه گفت: « از شما خواهش می‏کنم که از این صورت شیر بخواهید که این مرد را برگرداند و ساحر زنده شود ».
امام علیه‏السلام فرمود: « اگر عصای موسی برمی‏گرداند، آنچه را که بلعید از ریسمان‏ها و طناب‏ها و عصاهای دروغین ساحران، این صورت شیر نیز بلعیده‏ی خود را برمی‏گرداند. (یعنی وقوع چنین درخواستی محال است). ابهت و شکوه امام کاظم علیه‏السلام مجلس جشن را فرا گرفت. [1] .

پی نوشت ها:
[1] شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا (ع)، باب هشتم - علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 11، ص 242.

منبع: کرامات و مقامات عرفانی امام موسی بن جعفر؛ سید علی حسینی قمی؛ 1382؛ نشر نبوغ