فرزدق

نام وي هماء بن غالب است. وي از شعراي اهل بيت عليهم‏السلام و از محبين خوشنام بود. و در بين راه مکه و عراق حضرت امام حسين عليه‏السلام با فرزدق (که از عراق مي‏آمد) برخورد نمود.
پنجمين پيشنهاد انصراف از سفر عراق به حسين بن علي عليه‏السلام به وسيله‏ي فرزدق شاعر معروف عرب انجام گرفته است آنگاه که حسين بن علي عليه‏السلام عازم حرکت از مکه به سوي عراق بود و فرزدق نيز براي انجام عمل حج به طرف مکه مي‏آمد، در خارج از شهر به خدمت آن حضرت رسيد و در زمينه‏ي حرکت وي سؤال نمود. امام عليه‏السلام در پاسخ فرزدق سخناني ايراد کرد.
فرزدق مي‏گويد: من در سال شصت با مادرم عازم مکه و انجام مراسم حج بودم به هنگامي که داخل محدوده‏ي حرم شدم و افسار شتر مادرم را به دست گرفته و مي‏کشيدم به قافله‏ي حسين بن علي عليه‏السلام که از مکه به سوي عراق در حرکت بود برخوردم و به حضورش شتافتم و پس از سلام و تعارفات عرضه داشتم: يابن رسول الله! پدر و مادرم به فداي تو «ما اعجلک عن الحج؟؛ انگيزه‏ي تو در اين عجله و خارج شدن از مکه قبل از انجام مراسم حج چيست؟» امام فرمود: «اگر تعجيل نمي‏کردم دستگيرم مي‏ساختند».
فرزدق مي‏گويد امام از من پرسيد تو کيستي؟ عرض کردم مردي از ملت عرب.
فرزدق: اضافه مي‏کند که به خدا سوگند امام در شناسايي من به همين اندازه بسنده کرد و در اين مورد چيز ديگري سؤال ننمود.
سپس پرسيد نظر مردم (عراق) نسبت به اوضاع چگونه است. گفتم خبر را از خبره‏اش مي‏خواهي که دلهاي مردم با شما و شمشيرهايشان عليه شما و مقدرات در دست خداست که هر طور بخواهد انجام دهد.
امام در پاسخ من چنين فرمود: فرزدق درست گفتي! مقدرات در دست خداست و او هر روز فرمان تازه‏اي دارد که اگر پيشامدها بر طبق مراد باشد در مقابل نعمتهاي خداوند سپاسگزاريم و هموست مددکار در سپاس و شکرگزاري براي او. و اگر حوادث و پيشامدها در ميان ما و خواسته‏هايمان حايل گرديد و کارها طبق مرام به پيش نرفت باز هم آن کس که نيتش حق باشد، و تقوا بر دلش حکومت مي‏کند از مسير صحيح خارج نگرديده است.
فرزدق مي‏گويد وقتي سخن امام بدينجا رسيد، گفتم بلي گفتار شما درست است، خير پيش!
آنگاه مسايلي چند درباره‏ي حج و غير آن سؤال کردم و امام پس از پاسخ اين سؤالها مرکب خود را حرکت داد و خداحافظي نموده و از همديگر جدا شديم.
فرزدق شاعري بزرگ و هوادار اهل بيت پيامبر بود که در مدح امام سجاد عليه‏السلام، قصيده‏ي معروف و بلند خويش را در مکه سرود و به دنبال آن به زندان افتاد و حضرت سجاد عليه‏السلام برايش صله‏اي فرستاد. او در باديه‏ي بصره، در سال 110 هجري در سن صد سالگي از دنيا رفت.