سيف بن الحرث

سيف بن حرث بن سريع بن جابر الحمداني الجابري - مالک بن عبدالله بن سريع بن جابر الحمداني الجابري.
بني جابر تيره‏ايي از قبيله حمدان است و قبيله حمدان در اصل يمني مي‏باشد.
سيف و مالک بن عبدالله هم پسر عمو و هم برادر بودند البته از طرف مادر. آن دو از کوفه قبل از روز عاشورا به ياري امام شتافتند و هنگام شهادت جوان بودند.
روز عاشورا که دشمن به خيمه‏گاه امام عليه‏السلام نزديک مي‏شد هر دو به حالت گريان، خدمت امام حسين عليه‏السلام رسيدند.
امام عليه‏السلام فرمود: چرا گريه مي‏کنيد، اي فرزندان برادرم؟ به خدا من اميدوارم که بزودي چشم شما روشن شود. (يعني وارد بهشت مي‏شويد).
سيف و مالک عرض کردند: فدايت شويم به خدا، براي خودمان گريه نمي‏کنيم بلکه به تنهايي تو گريه مي‏کنيم.
امام عليه‏السلام فرمودند: خداوند به شما به خاطر کمک و ياريتان به من بهترين پاداش متقين را بدهد.
سپس با عبارت «عليک السلام يا ابن رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم» و جواب امام عليه‏السلام: «و عليکم السلام و رحمة الله و برکاته» اجازه جهاد گرفتند و آنقدر مبارزه کردند تا اينکه به شهادت رسيدند.
بنا به نقل بحار هر کدام از اصحاب امام حسين عليه‏السلام که عازم ميدان مي‏شد خدمت امام عليه‏السلام مي‏رسيد و عرض مي‏کرد: «السلام يا ابن‏رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم».
امام در جواب مي‏فرمود: «و عليک السلام و نحن خلفک»؛ «ما هم بعد از تو مي‏آييم» و سپس آيه: فمنهم من قضي نحبه و منهم ينتظر» را قرائت مي‏کرد.
«بعضي از آنها به پيمان عمل کردند و بعضي منتظرند که عمل نمايند.»
گاهي اوقات بيانات و مطالب خاصي که بيانگر احساسات و عواطف آن حضرت و يا نشانگر اهميت يک موضوع بود ايراد مي‏فرمود.
در بعضي از منابع، مالک بن عبدالله به صورت مالک بن عبد نوشته شده است.
در زيارت ناحيه، اشتباها نام سيف بن حارث را، شبيب بن حارث ثبت کرده‏اند.
ولي در زيارت رجبيه سيف بن حارث نقل شده است.
بهر حال نام آن بزرگوار در زيارت ناحيه مقدسه آمده است.