سيف بن حرث بن سريع بن جابر الحمداني الجابري - مالک بن عبدالله بن سريع بن جابر الحمداني الجابري.
بني جابر تيرهايي از قبيله حمدان است و قبيله حمدان در اصل يمني ميباشد.
سيف و مالک بن عبدالله هم پسر عمو و هم برادر بودند البته از طرف مادر. آن دو از کوفه قبل از روز عاشورا به ياري امام شتافتند و هنگام شهادت جوان بودند.
روز عاشورا که دشمن به خيمهگاه امام عليهالسلام نزديک ميشد هر دو به حالت گريان، خدمت امام حسين عليهالسلام رسيدند.
امام عليهالسلام فرمود: چرا گريه ميکنيد، اي فرزندان برادرم؟ به خدا من اميدوارم که بزودي چشم شما روشن شود. (يعني وارد بهشت ميشويد).
سيف و مالک عرض کردند: فدايت شويم به خدا، براي خودمان گريه نميکنيم بلکه به تنهايي تو گريه ميکنيم.
امام عليهالسلام فرمودند: خداوند به شما به خاطر کمک و ياريتان به من بهترين پاداش متقين را بدهد.
سپس با عبارت «عليک السلام يا ابن رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم» و جواب امام عليهالسلام: «و عليکم السلام و رحمة الله و برکاته» اجازه جهاد گرفتند و آنقدر مبارزه کردند تا اينکه به شهادت رسيدند.
بنا به نقل بحار هر کدام از اصحاب امام حسين عليهالسلام که عازم ميدان ميشد خدمت امام عليهالسلام ميرسيد و عرض ميکرد: «السلام يا ابنرسول الله صلي الله عليه و آله و سلم».
امام در جواب ميفرمود: «و عليک السلام و نحن خلفک»؛ «ما هم بعد از تو ميآييم» و سپس آيه: فمنهم من قضي نحبه و منهم ينتظر» را قرائت ميکرد.
«بعضي از آنها به پيمان عمل کردند و بعضي منتظرند که عمل نمايند.»
گاهي اوقات بيانات و مطالب خاصي که بيانگر احساسات و عواطف آن حضرت و يا نشانگر اهميت يک موضوع بود ايراد ميفرمود.
در بعضي از منابع، مالک بن عبدالله به صورت مالک بن عبد نوشته شده است.
در زيارت ناحيه، اشتباها نام سيف بن حارث را، شبيب بن حارث ثبت کردهاند.
ولي در زيارت رجبيه سيف بن حارث نقل شده است.
بهر حال نام آن بزرگوار در زيارت ناحيه مقدسه آمده است.