اخيار

«اخيار» در لغت به معناي نيکان و انسان‏هاي نيک رفتار است. در فرهنگ مهدوي گروهي از ياران خاصّ حضرت مهدي‏عليه السلام و از جمله 313 تن هستند که از عراق به آن حضرت مي‏پيوندند و بين رکن و مقام با ايشان بيعت مي‏کنند.
امام باقرعليه السلام در اين باره فرمود:
«يُبَايِعُ القائِمَ بَيْنَ الرُّکْنِ وَالمَقَامِ ثَلاثُمِائَةٍ وَ نَيِّفٌ عِدَّةُ اَهلِ بَدْرٍ فِيهِمُ النُّجَباءُ مِنْ اَهْلِ مِصْرَ وَالاَبْدالُ مِنْ أَهلِ الشّامِ وَالاَخْيارُ مِنْ‏اَهْلِ الْعِراقِ...»؛ [1] .
«سيصد و چند نفر به تعداد اهل بدر با قائم بين رکن و مقام بيعت مي‏کنند. در بين آنان نجبا از اهل مصر، ابدال از اهل شام و اخيار از اهل عراق مي‏باشند...».

پی نوشت ها:
[1] کتاب الغيبة، ص 476، ح 502.