حكاياتي در باب لزوم توجه به حيوانات

تغذیة حیوانات

روزی امام حسن علیه السلام هنگام غذا خوردن برای سگی که نزدیک ایشان ایستاده بود، چند لقمه غذا انداخت. کسی پرسید: یابن رسول الله صلی الله علیه و اله! اجازه می دهید سگ را دور کنم؟

حضرت صلی الله علیه و اله فرمود: به آن حیوان کاری نداشته باش. من از خدایم حیا می کنم که جانداری به غذای من نگاه کند و من به او غذا ندهم و برانمش.

تقدیم سگ در غذا

عبدالله بن جعفر به قصد ملکی که داشت از خانه بیرون رفت و به نخلستانی وارد شد که در آن غلامی سیاه، کار می کرد، در همان لحظه غذای غلام را آوردند. در این هنگام سگی وارد نخلستان شد و نزدیک غلام آمد. غلام گرده نانی را به طرف او انداخت. سگ آن نان را خورد، سپس دومی و سومی را انداخت و سگ خورد و عبدالله نگاه می کرد.

پرسید: ای غلام! روزانه غذایت چه اندازه است.

پاسخ داد: همان مقداری که دیدی (سه گرده نان).

عبدالله پرسید: پس چرا این سگ را بر خود ترجیح دادی؟

غلام گفت: این سگ از راه دوری آمده است، دوست نداشتم او را ناامید کنم.

عبدالله پرسید: امروز را چه می کنی؟

گفت: امروز گرسنه می مانم.

عبدالله بن جعفر گفت: همانا این غلام از من بخشنده تر است، سپس نخلستان و غلام و متعلقات آن را خرید و غلام را آزاد کرد و نخلستان را به او بخشید.

نگهبان سگ

پیامبر صلی الله علیه و اله در غزوه فتح مکه از مدینه عازم مکه بودند، ایشان در یکی از محل های بین راه، ماده سگی را دیدند که مشغول شیر دادن به توله هایش بود و چون حیوان از لشکر ترسیده بود پارس کرد.

پیامبر صلی الله علیه و اله به یکی از سپاهیانش فرمود همان جا بایستد تا کسی از سپاه آن حیوان و توله هایش را اذیت نکند.

وسیلة نجات

شخصی، یکی از نیکان را که از دنیا رفته بود، در خواب دید و از او احوال پرسی کرد. گفت: وقتی مرا در برابر عدل پروردگار قرار دادند به من خطاب شد: آیا می دانی چه باعث شد که تو را آمرزیدم؟ گفتم: برای عمل صالح! خطاب شد: نه.

گفتم: برای اخلاص من! خطاب شد: نه. هر چه گفتم، جواب منفی بود.

عرض کردم: خدای من! پس چه چیز موجب آمرزش من شد؟

خطاب رسید: آیا به یاد داری روزی در یکی از کوچه های بغداد عبور می کردی و دیدی که سرمای شدید، گربة کوچکی را ناتوان کرده و او به دیوارها پناهنده شده است، پس به او مهربانی کردی و او را به خانه آوردی و از سرما حفظ کردی؟

گفتم: به یاد دارم.

خطاب شد: چون به آن گربه مهربانی کردی، مشمول رحمت خداوند شدی.