حکایتی از آرامگاه انسان
از شیخ بهایی نقل شده است که گفت: رفیقی در قبرستان اصفهان داشتم که همیشه بر سر مقبره ای مشغول عبادت بود و گاهی به دیدنش می رفتم.
روزی از او سؤال کردم: از عجایب قبرستان چه دیده ای؟
گفت: روزی جنازه ایی را در قبرستان آوردند و دفن کردند. هنگام غروب بود که بوی گندی بلند شد و مرا ناراحت کرد. ناگاه هیکل وحشتناکی مانند سگ دیدم که بوی گند از او بود، او سر آن قبر آمد و ناپدید گردید.
مقداری گذشت، بوی عطری بلند شد که در عمرم چنین بوی خوشی استشمام نکرده بودم. در این هنگام صورت زیبا و دلربایی آمد و بر سر همان قبر محو شد.
زمانی گذشت، دیدم صورت زیبایی از قبر بیرون آمد؛ ولی زخم خورده و خون آلود است. گفتم: پروردگارا! به من بفهمان این دو صورت چه بود.
به من فهماندند که آن صورت زیبا اعمال نیک او و آن هیکل وحشتناک، کارهای بدش بوده است و چون اعمال زشتش بیشتر بوده است، در قبر نیز انیس همان می شود تا پاک شود و به صورت زیبا برسد.
به جهت ترویج فرهنگ اسلامی و معرفتی ، استفاده از کلیه ابزارها ، قالبها ، مقالات و محتویات چندرسانه ای (صدا و تصویر) به جز برای موارد تجاری بلامانع است .
کپی برداری و حذف کپی رایت از آواتارها، ابزارهای وبلاگی (کد و گرافیک) و قالبهای پایگاه جامع عاشورا شرعا حرام و قابل پیگرد قضایی است.
Copyright © 2014 / 1393 Ashoora.ir
چند نکته:
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• نظرات تکراری و تبلیغاتی(به جز وبلاگ ها) تائید نمی شوند و امتیازی هم به آنها تعلق نخواهد گرفت.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.