بخش هفتم از سلسله مقالات گوهر دیدار:
هنگامي كه حضرت امام رضا عليه السلام در خراسان بود، جمعي از شيعيان از راه دور براي زيارت امام عليه السلام به در خانهي ايشان آمدند دربان به نزد حضرت رفت تا براي آنها اجازهي ورود بگيرد . حضرت در پاسخ فرمود : فعلاًكار دارم، به آنها بگو بروند . دربان پيام را رسانيد و آنها رفتند روز بعد به در خانه آمدند . باز مثل روز قبل اجازه ي ورود داده نشد و آنها برگشتند اين كار دو ماه به طول انجاميد و هر بار كه ميرفتند ،اجازهي ملاقات به آنها داده نميشد ! سرانجام نا اميد گشته به دربان گفتند : به حضرت عرض كن : ما از شيعيان پدرتان اميرمومنان علي عليه السلام هستيم . دشمنان ما نسبت به ما شماتت و سرزنش مي كنند كه شما به ما اجازهي ملاقات نداديد . اكنون سرافكنده باز مي گرديم، و در برابر نيشخند مخالفان درمانده و بيچاره خواهيم گشت . دربان پيام را ابلاغ كرد و اين بار حضرت اجازهي ورود دادند وقتي به حضور امام عليه السلام رسيدند، سلام كردند . اما حضرت پاسخشان را نداد و حتي اجازهي نشستن هم به آنها نداد ! آنها همچنان ايستاده بودند و هر لحظه نگرانتر ميشدند سرانجام لب به سخن گشودند وگفتند :
« اي فرزند رسول خدا ! چه شده كه ما اينگونه مورد بيمهري شما واقع شدهايم و بعد از دو ماه سرگرداني، باز هم به ما بي اعتنايي مينماييد ؟ اينگونه ديگر آبرويي براي ما باقي نميماند .»
حضرت رضا عليه السلام فرمود:
« و ما أصابكم من مصيبه فبما كسبت أيديكم ويعفو عن كثير» (1)
يعني :هر ناگواري كه به شما روي مي آورد به خاطر اعمال ناشايستي است كه خود انجام دادهايد با اينكه خداوند بسياري از آنها را ميبخشد .
آنها عرض كردند : براي چه ؟ مگر ما چه گناهي مرتكب شدهايم ؟
حضرت رضا عليه السلام پاسخ فرمود :« شما ادعا ميكنيد كه شيعهي اميرمومنان علي عليه السلام هستيد . اين سخن يكي از همان گناهان است، چون ادعاي دروغين مي كنيد ! واي بر شما ! هيچ ميدانيد شيعهي اميرمومنان علي عليه السلام حسن و حسين عليهم السلام سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و محمد بن ابوبكر هستند كه در هيچيك از دستورهاي علي عليه السلام سرپيچي نميكردند و مرتكب كاري كه نهي گرديده بودند ،نميشدند شما ادعا ميكنيد كه شيعه هستيم، ولي در بيشتر اعمالتان، خلاف كار و مقصريد درانجام وظايف عبادي خود كوتاهي ميورزيد در اداي حقوق برادران ديني سستي به خرج ميدهيد و در آنجا كه نبايد تقيه (كتمان عقيده براي حفظ جان ) نماييد، تقيه مي كنيد و آنجا كه بايد تقيه نماييد، آن را رعايت نميكنيد . البته اگر بگوييد : ما دوستدار علي عليه السلام و دوست دوستان او هستيم، و از دشمنان او بيزاريم، سخن شما را رد نمي كنم . ولي بدانيد آن ادعا ادعاي مقدسي است اگر كردار شما با گفتارتان تطبيق نكند، به هلاكت ميرسيد، مگر اينكه توبه نماييد و گذشتهها را جبران كنيد تا مشمول رحمت الهي گرديد .»
آنها گفتند : اي فرزند رسول خدا ! از درگاه خداوند آمرزش ميطلبيم و توبه مينماييم و ديگر نميگوييم ما شيعهي علي عليه السلام هستيم، بلكه مي گوييم ما دوست علي، عليه السلام و دوست دوستان اوييم و با دشمنان شما نيز دشمنيم .
آنگاه حضرت رضا عليه السلام به آنها فرمود : آفرين بر شما اي برادران و دوستانم، بفرماييد، بفرماييد .... و امام عليه السلام مكرر آنها را به حضور خويش فرا خواند و يكايك آنها را در آغوش گرفت، و به دربان فرمود : اينان با استغفار و توبهي خود از گناه پاك شدند، و به خاطر دوستي شان با ما سزاوار كرامت گرديدند . به امور آنها رسيدگي كن، و مشكلات آنها را رفع نما، و آنچه از لوازم زندگي نياز دارند به آنها عطا كن .» (2)
محبت و ولايت اهل بيت، عليهم السلام با محبت و ولايت دشمنان و اهل معاصي در يك دل جمع نمي شوند . لذا ما با حضور در مزار خاندان عصمت عليهم السلام و ابراز محبت ومودت نسبت به آن بزرگواران، ضمن آنكه حق رسالت پيامبر رحمت را با روشي نيكو و پسنديده ادا مي كنيم، وفاداري خود را نسبت به عهد و پيمان با امامان، عليهم السلام تحكيم بخشيده و از دشمنان ايشان و گمراهان بيزاري ميجوييم و نشان مي دهيم كه فقط به يك كانون دل مي سپاريم و به يك آستان سر تسليم فرود ميآوريم و از همهي ناپاكان و ناپاكيها اجتناب مي ورزيم .
اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن أعدائهم .
و چه زيباست دعاي فرجي را كه امام رضا عليه السلام در قنوت نماز جمعهي خويش تلاوت مي فرمود ،در حضور آن امام بخوانيم، و با ايشان هم نوا شويم كه :
« اللهم أصلح عبدك و خليفتك بما أصلحت به أنبيائك و رسلك و حفه بملائكتك و أيده بروح القدس من عندك واسلكه من بين يديه و من خلفه رصداً يحفظونه من كل سوء و ابدله من بعد خوفه أمنا يعبدك لايشرك بك شيئناً و لاتجعل لأحد من خلقك علي وليك سلطانا واءذن له في جهاد عدوك و عدوه واجعلني من أنصاره إنك علي كل شيء قدير» (3)
« بار الها ،امر ظهور بندهي شايسته و خليفهي راستينت ( حضرت مهدي عج) را اصلاح فرما، همانگونه كه امر پيامبران و فرستادگانت را اصلاح نمودي، و از فرشتگانت نگاهباناني بر او بگمار و از طرف خودت به وسيلهي روح القدس او را ياري و پشتيباني فرما و ديده باناني از پيش رو و پشت سر همراه وي گردان، تا از هر بدي نگاهش دارند، و ترس و هراس او را به امن و امان دگرگون ساز كه او تنها تو را مي پرستد و هيچ چيز را همتا و همانند تو نميداند پس براي هيچيك از آفريدگانت برتري و چيرگي نسبت به « ولي » خودت قرار مده و او را در جهاد با دشمنانت و دشمنانش اجازت فرما، و مرا از ياران او قرار ده كه همانا تو بر هركاري توانايي .»
پی نوشتها :
(1) سوره شوری ، آیه 30.
(2) بحارالانوار 68/157 تا 159.
(3) جمال الاسبوع /413.
به جهت ترویج فرهنگ اسلامی و معرفتی ، استفاده از کلیه ابزارها ، قالبها ، مقالات و محتویات چندرسانه ای (صدا و تصویر) به جز برای موارد تجاری بلامانع است .
کپی برداری و حذف کپی رایت از آواتارها، ابزارهای وبلاگی (کد و گرافیک) و قالبهای پایگاه جامع عاشورا شرعا حرام و قابل پیگرد قضایی است.
Copyright © 2014 / 1393 Ashoora.ir
چند نکته:
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• نظرات تکراری و تبلیغاتی(به جز وبلاگ ها) تائید نمی شوند و امتیازی هم به آنها تعلق نخواهد گرفت.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.